her yerde arayıp da bulamadığım yarım elma gönül alma metodlarıdır. bak her yere baktım: ne yatağın altında, ne sehbanın ayağında, ne balkon saçaklarında, ne tozlanmış kitaplıkta, ne sigaranın son fırtında, ne çayda ne çorbada hiçbir yerde bulamadım. ne yapsam alamıyorum gönlünü, sanki bu soğuk oda bu dört duvar buz kesti, tadı yok eskisi gibi günlerin, yattığım odanın penceresinin baktığı sokağın ışıkları yanmaz oldu, karanlıklarda kaldım. eşkin yürüyen sıcak sade ayakları, mutluluğumu uzatan topukları vardı, artık bana doğru yürümez oldu. bir şarkıyı aynı gün içinde mutfağa giren kardeşlerimin tiksinen bakışları altında 500 kere dinlemekten, kendime küfretmekten usandım. bir yardımcı olun lan. nasıl olacak bu işler?
