unutulmuyor ki boşa çaba sarf etmeye benzer. Ölüm de dahil buna. sadece acılar yavaş yavaş alışkanlığa dönüyor.hep bir yerde saklıyoruz bi şekilde aklımıza geliyor sonra. nuri bilgenin sözünü o yüzden çok seviyorum.
"Biri ölür üzülmezsiniz, sonra sandalyeye asılı hırkasını görürsünüz, o hırkanın duruşu kalbinize oturur."
işte böyle bir şey.
