Hayattan soğutan kokulardır. Eskiden evde fare falan gördüğünde büyüklerimiz, zehir atarlardı sağa sola. Sonra fare bunu yer bir köşede ölürdü. Bu fare zehirini yapanlar iyi yapmış da, unuttukları bir şey var. Fare denilen hayvan atom bombası patlatıldığında dahi ölmeme ihtimali ölen bir hayvan (bir yerde okumuştum, fare dolu bir adada böyle bir deney yapılmış). Şimdi bu şerefsiz zehiri yiyor ve bir süre daha yaşıyor, öyle ölüyor. Hadi bul leşini. Ev günlerce kokardı bazen. Giremezdik eve. Eski jenerasyonlar iyi bilir ne anlatmaya çalıştığımı. O koku benim bilinçaltıma kazındı. Hayatımda iğrenebileceğim en kötü koku bence bu. Sanırım çocukluk dönemiyle alakalı. Bilmiyorum.
