tüm dikkatini aynada toplamış kızlarımızı ve toplanmış olan tüm dikkati fermuarından sızan delikanlılarımızı süpürdükten sonra geriye kalan insanlar için bir şeyler ifade edecek olan başlıktır.
insanlar yoktur aslında, bir arada toplanmış duygular düşünceler ha birde et ve kemik vardır bildiğiniz şeyler bunlar. şu halde insanlar doğup büyüyüp sonrasında sıkılmazlar aslında. doğan büyüyen ve sıkılan aşk duygusudur özlem duygusudur nefret duygusudur. yeni alınan bir ehliyetin sicilde bıraktığı izleri, yeni edinilmiş olan bir nefret duygusunun ilkokuldaki nerdeyse her gün yapılan kavgalardaki etrafa saçılan kalemlerdeki defterlerdeki izlerinden ne kadar farklı bulabiliriz?
bir hakaret olarak kullanılan ''ergenlik'' kelimesi aslında bir duygu acemiliğinden başka nedir ki? zaten acemiler her zaman ortamın neşeye susamış tecrübelileri tarafından kesilmeye layık görülen tek günah keçileri değil midirler? bugüne kadar kontrol ettiğini sandığı vücudunun kendisinden habersiz, kendisini kontrol girişimi karşısında sendeleyen bir insana atılan kahkahalar niçin üzücü değil bende bilmiyorum. her neyse.
duygularını en iyi şekilde kontrol edip sevme olayından anlayan abilerimiz ve ablalarımız için bir insanın ilk sevdiği insan olmak, kimsenin farkında olmadığı değerini korumaya devam ediyor. akranları çılgınca öpüşüp resim çekinirken duygu bankasında biriktirdiği isim veremediği şeyleri bu kadar kolay harcamak kendisini korkutan insanlardan bahsediyoruz. işte onlardan birinin ilk sevdiği insan olmak ne büyük şereftir.. herkesin ulaşabileceği kadar ve kimsenin umursamayacağı kadar yakında olan bu şeref değer ve talebin ters orantısını yolda yürürken görmek isteyenlere iftiharla sunuyor.
diğer insanlar deneme yanılma yoluyla aşk duygusunu törpülerken, dışarıya bir damla bile sızdırmadan kendi içinde bunu öğütüp acemiliğini yine kendi içinde eğiten saklı kalplerden bahsediyoruz. bir kişiyi sevdikleri zaman hayatının sonuna yetecek kadar birikmiş olan bir sevgiyi nasıl onun üzerine serptiklerinden bahsediyoruz. aramızda deneme yanılma yoluyla aşkın ne olduğunu öğrenen insanların sayısı söz konusu insanların değerini arttıran bir doğal adalet nedeni değil mi? başlıktaki ''ilk'' kelimesi ikincinin olabileceğini gösteriyor evet yani bu kadar övülen bu durumun bir son bulabileceği o kadar yıl saklanan bir duygunun yanlış kişiye haracanabilme ihtimali vardır. fakat bu acemiliğin doğasında vardır. üzerine basmaktan çekinmemiz gereken asıl mesele şu ki bu insanların ilk sevdiği insan olabilmek sizin gerçekten boş bir insan olmadığınızı gösteren bir belge niteliğinde değil midir? şöyle bir oturup düşünün siz hiç ''yukarda bahsi geçen türden bir insanın'' ilk sevgilisi oldunuz mu?
