Yüzde yüz katıldığim önerme . şöyle ki kendinize bir hedef yahut hedefler koyuyorsunuz, ugrasip basariyorsunuz, ancak kazanmış olmanın verdiği anlık heyecan ve heves haricinde isler muhakkak bi sure sonra boka sarıyor. Bir sıkıntı çıkıyor ve mutlu olamiyorsunuz. Eskaza basarili olma durumunda bile size mutlu olma fırsatı vermeyen hayat, daha gerçekçi olmak gerekirse insan psikolojisi, başarısız olduğumuz o ömrümüzün uzun bir bölümünü kapsayacak dönemlerde deyimi yerindeyse agzimiza ediyor. Yani hayat aslında şartlardan dolayı değil , elde ettiğimiz şeylerin tadını alamayisimiz, cabuk sıkılısımız yüzünden boktan. Bu konuda da suçlu ya da sorunlu biz değiliz . insanin yapısı boyle, yapicak bir şey yok.
