kimi zamanlar insanı, "olmasa daha mı iyi olurdu lan" şeklinde düşüncelere gark eden özellik zira;
sınavlarda istemsiz olarak çalışınca, sınav kağıdını "there there" eşliğinde teslim etme gibisinden boktan sonuçlar doğurabiliyor. kafamı sikeyim.
zaten kağıdına -kağıdın neyine konsantre oluyorsun mal, koyduğumun [kodumun değil, kibarım ben] selülozu işte, sınava diyelim- konsantre olamıyorsun, bir de thom'un vokalinin arkasında "dın dın dın, dın dın dın" şeklinde bir "şey"in içinde kaybolunca -çok şiirsel oldu şekerim- iyice afallıyor insan -ben, evet insanım-.
ama -gene- derste kafaya takılan şarkıya dalıp, ıslıkla eşlik etmek gibi şeyler ile boy ölçüşemez demin yazıya aktardıklarım, demin okuduklarınız. o apayrı bir olay, çok daha heyecanlı, çok daha illegal, çok daha terli.
dikkat ettim de, hayatımız okulda geçiyor anasını satayım, yazık lan!
