Geçen gün bizim köyden ananemin komşusu Ekrem abi geldi. Bi gezdir bakalım dediler bizimkiler. Ekrem abiyi severim, muhabbetinide severim. Bende aldım bizim kaportacı hasanı yanıma Alsancak yolunu tuttuk. Ekrem abi, kaportacı Hasan, ben alsancakta dolaşıyoruz. Dedik bir iki bira içip sohbet edelim. Biralarımızı aldık oturduk muhabbet sohbet ediyoruz. Çiğdemci abi geldi bize zorla 2 liralık ciğdemi sattı. Kaportacı Hasan aldı çiğdemi ben hayatımda o kadar hevesli Çiğdem tüketen bir insan görmemiştim. Neyse yarım saat geçti, Ekrem abi kalktı denize doğru yürüyor. Abi dedim nereye gidiyorsun? "denize" diyor. Abi diyorum denizde ne yapacaksın? "tuvaletimi nereye yapayım? "diyor. Abi dedim dur şu kafelerden bitanesine gidelim ben girdiririm seni hem tanıdık var; Ekrem abi beni dinlemiyor. Ekrem abi 40 lı yaşlarda kır saçlı, orta boylu, hafif kilolu tam dayı profiline uyan hoşsohbet bir abimiz. Neyse bu dinlemedi gitti tam işini halledicek, ordan bir grup genç geldi bizim Ekrem abinin yanına, bişeyler konuşmaya başladılar. Döndüm bizim kaportacıya dedim "kalk gidelim bizim Ekrem abiyi yalan edecekler". Kaportacı gömülmüş çiğdeme " abi ne olcak yeağ "diyor. Bıraktım orda kaportacıyı. Ekrem abinin yanına gitmek için ayağa kalktım bir baktım bizim Ekrem abi yok. Döndüm kaportacıya baktım hala Çiğdem yemekle meşgul. Okkalı bir küfür savurdum sonra döndüm Ekrem abiyi aramaya. Çıkardım telefonu Ekrem abiyi aradım telefonu kaportacı açtı sövdüm kapadım telefonu. Ne yapacağım diye düşünürken başladım kordonun başından sonuna kadar bakınarak yürümeye. Oturduğumuz yer kordonun başına yakın bir taraf. Bir yandan bakınıyorum bir yandanda Ekrem abi gibi birinsan Nasıl 2 dakika içinde kaybolabilir diye düşünüyorum. Yanına gelen gençlerde sağlam tiplere benzemiyordu ondanda kıl oldum biraz. Aklıma kötü şeyler geliyor ama Ekrem abi de kolay lokma değildir diyorum bir yandan. Bu düşüncelerle yarıladım kordonu hala Ekrem abiden eser yok. Kaportacıyı aradım son bi ihtimal belki Ekrem abi geri dönmüştür diye. Aradım dönmemiş. Kordonda oturanlara sormaya başladım belki gören olmuştur diye. Böyle böyle iskeleye kadar geldim. Yorulmuştum. Oturdum bi sigara yaktım. Bir yandan sigaramı dumanlarken bi yandan kaldırımlara dalmış bizimkilere ne diyeceğimi düşünüyorum. Sonra bi anda bi ses geldi "leyn mıstaaa" döndüm baktım Ekrem abi. Bir hışımla sigaramı atıp ayağa kalktım. Koşturdum bizim Ekrem abinin kollarına attım kendimi, bi sarıldım falan. Baktım arka tarafta Ekrem abinin yanında gördüğüm elemanlardan bitanesi. Döndüm tam çocuğun yakasına yapışacam. Ekrem abi "napıp dırın mıstaa" demesiyle beni durdurması bir oldu. Meğersem bu elemanlar Ekrem abiyi görüp iskelenin önündeki paralı tuvalete götürmüşler. Ekrem abi çok sıkıştım diyince bu çocuk bisiklete atmış götürmüş. Ulan Ekrem abi dedim ne adamsın. Biz neler görüverdikte hiçbişicik olmadı bize dedi; tekrar sarıldım Ekrem abiye. Neden bu kadar duygusala bağlamıştım anlam veremiyordum kendime ama duygusallaşmıştım işte. Sonra bizim kaportacının yanına döndük. Kaportacının çiğdemi bitmiş tanımadığı insanların yanına oturmuş. Olum napıyon demeden oturduğu insanlarla tanıştırdı bizi. Aralarında birkaç kız vardı ama ben direk onu görmüştüm, oda bana bakıyordu. O an tutuldum kıza. Adı bahar dı. Nerden bilecektim hayatıma sonbaharı getireceğini. O gün orda birkaç saat oturduk. Bu arada ben bir katakulliye getirip aldım baharın numarasını. O günden sonra konuşmaya başladık.
