bir kürt olarak sonuna kadar karşı olduğum durumdur. hiç bir kürt istanbula ya da izmire vize alarak girmek istemez.*
zaten dünyada haddinden fazla sınır varken yaşam alanlarımızı daha da sınırlandırmaya gerek yoktur.
ülkemizde kendi kimliğimle , bir ingiliz anadilinde eğitim görüyorken benim görememem açıkçası incitiyor beni. tabi ki resmi dil türkçedir ve öyle de olmalıdır. ancak benim en temel ve doğal hakkım olan anadilimi öğrenmem ve çocuklarıma öğreteceğim bir kurumun olmaması haksızlıktır ve 21. yy turkiyesinin ayıbıdır.
30 yıldır türkiyede kürtlerin bir bölümüyle ordu çatışmaktadır. asla geniş bir türk - kürt savaşı olmayacaktır - tüm çabalara rağmen- . kürtlerle savaş olmadı diyenlere sormak isterim 30 yıldır güneydoğuda uzaylılarla mı savaşıldı.
ülkemiz insanı türküyle kürdüyle çerkezi v.s ile ülkesinin bölünmesini istemiyor. ancak şehitler ölmez vatan bölünmez gibi beylik laflarıyla da bir çözüm bulunamıyor.
peki bölünme tehlikesi var mıdır? evet vardır. eğer bir sevdiğimiz askerliği hakkaride yapacak olduğu zaman geceleri uykumuz bölünüyorsa , eğer ülkemin dağlarına ülkemin uçakları bombalar yağdırıyorsa her zaman bölünme tehlikesi vardır.
çok geç olmadan acılar üzerinden hareket etmeyi bırakarak çözüm bulalım.
sorunu terörize ederek çözemedik ,çözemeyiz. unutmayalım en buyuk varlığımız yaşamımız ve biz bir kez yaşayacağız. yaşamı zehretmeyelim.
