ruh yoktur. yaşam; doğum ve ölümün bir başlangıç veya son olmasına neden olacak kadar kayda değer değildir. insan düşünen hayvandır, düşünmekse bütün kötülüklerin anasıdır. buna rağmen düşünmek nefes aldığını unutturan, yaşama bağlayan şeydir insanı. belki de en büyük kötülüğü budur. insan büyüdükçe şaşırma yeteneğini kaybeder. şaşıramamak, varlıkla yokluk arasındaki farksızlığı fark ettirir insana. var olduğuna şaşıramayan insan, yok olmayı da yadırgamaz.
