insan olmayı öğrenmeliyiz. doğduğumuzda dinleri bilmiyorduk. doğduğumuzda kürtmüyüz türkmüyüz ermenimi yoksa yahudimiyiz bunu da bilmiyorduk. doğduğumuzda hiç paramız yoktu mesela. kimse iki üniversite bitirip yurt dışında da master yaparak dünyaya gelmedi. herkes çok cahildi kimse hiç birşey bilmiyordu. herkes çok zayıfıtı. fiziksel olarak da zihin olarak da oldukça zayıfıtık. o kadar acizdik'ki. ünvanlarımız da yoktu sonra. hiç bir şeydik yani. ismimizi seçmek, ailemizi seçmek, dinimizi, etnik kimliğimizi seçmek gibi bir durmumuz da yoktu. yav insandık insan. sadece ama sadece bir insandık. sahip olduğumuz tek üstünlük insan olarak doğmamızdı. sonra müslüman olduk yahudi olduk yada ateist olduk. türk olduk kürt olduk bilmem ne olduk. bunları hep sonradan edindik. mesleklerimiz kariyerimiz varlıklarımız dinimiz inançsızlığımız yada inancımız...bunları hep sonradan kazandık ve bizim gibi olmayanlarla bu sebeplerden ötürü kavga etmeye başladık. hem de ne kavgalar. savaşlar çıktı birbirimizi kesmeye öldürmeye başladık. en başa dönecek olursak eğer bir zamanlar sadece bir insan olduğumuzu hatırlarsak en başta kendimiz olmak üzere geri kalan bütün insanlığa ne kadar büyük kötülük yaptığımızı göreceğiz. daha güzel bir dünya istiyorsak sadece insan olduğumuzu hatırlamamız yeterli olacaktır sanırım. anlayış. bence herşeyin sırrı bu kelimenin içinde.
