Ruhsal olarak tükenmek. Hiçbir şeyden zevk alamamak. Boş boş bakmak, oturduğunuz masada arkadaşlarınız muhabbet ederken, size soru sorulunca, "ha, ne diyodunuz?" Demek, yitirilenin ardında biriken "acaba"ların ömrünüzü kemirmesi, ertesi güne yine o acabayla uyanmak, gittiğiniz yerlerin daralması, enine boyuna... Sigara paketine sakladığınız ciğerlerinizin size küfretmesi, dile gelse de af dilese dediğiniz anılarınızın beyninizi kemirmesi; kimi zaman atan kalbinizin, aldığınız nefesin çok fazla olduğunu düşünmeniz, bazen değil en çok bu zaman gerçeklerin acıtması.
