hayvan sevgisi insanların vicdanının ön izlemesi gibi bir şey. eğer bir hayvandan tiksintiyle bahsedebilen biri varsa hayatınızda anlayın ki korkulacak bir insandır.
dünyada en korktuğum şey köpek. yanıma yaklaştığında hiçbir şey yapmayacağını bilsem bile gözümde saldırıya uğradığım zaman olanlar canlanıyor ve bilincimi kaybedecek düzeye geliyorum. ama bu sebeple "hepsi öldürülsün" mü demeliyim.
geçenlerde sokakta yürüyoruz. merkezi, işlek bir cadde. bir köpek var insanları izliyor yemek yerken. benim kadar bir köpek. bir kız çocuğu geliyor 3-4 yaşlarında. sevmek istiyor. köpeğin yarısı kadar çocuk. minicik. köpek ondan öyle bir korkuyor ki, karnını korumaya alarak kaçıyor. başımdan aşağı kaynar sular döküldü sanki. içim parçalandı. ne yapmışlar da bu hayvan bu hale gelmiş diye. ertesi gün baktım yoktu. dün yine rastladım o köpeğe. dönerciden döner kestirdim. ama veremem mümkün değil, korkuyorum. birinden rica ettim verdi.
mahallede köpekler var. biri sibirya kurdu. kim attı sokağa allah bilir. diğeri küçük tombirik bir şey, yürürken sanki yerden seken bir çile yün gibi görünüyor. adını tombirik taktım. diğeri rottweiler, bir diğeri de bildiğimiz sokak köpeği. geceleri çok havlıyorlar. gelen geçeni kovaladıkları da oluyor. ama gündüz kuyruklarını kıstırıp geziyorlar. geçen aylarda sibirya kurdu yavruladı. minnak bebeleri vardı. onları besledi, diğer köpekler gezdirdi. aile oldular bildiğin. sürekli camdan taciz ediyorum onları, taciz dediğim de yavrum, canım şeklinde şeyler tabi. camdan seviyoruz birbirimizi.
yine üç ay kadar önce bir tane köpek sevdim. belki çocukluğumdan beri ilk kez bir köpeğe dokunabildim. oturdum ağladım sevinçten. çünkü o kadar masum bakıyor gözleri, o kadar muhtaçlar ki sevgiye. sevemiyorum diye üzülüyordum hep. anladı köpek, sarıldı resmen. çok güzel canlılar. ölmeleri mi lazım?
sokakta yaşayan köpekler yine bizlerin ayıbı. barınaklar berbat durumda. belediyelerin yapması gereken onları kısırlaştırmak. bakımlarını yapmak, iyi birer yaşama sahip olmalarını sağlamak. çünkü sokaklarda yaşamak yine onların canını yakıyor. bazen odtü kampüsünde olduğu gibi insanlara zarar veren durumlar da ortaya çıkabiliyor. ama bu kadar masum canlıların ölmesini istemek de ruh sağlığı açısından endişe verici bir durum.
bu sorunun pat diye çözülemeyeceğini hepimiz biliyoruz. en azından onlar için işe yarar şeyler yapabiliriz. kış da geliyorken hazır, birkaç köpeğe koruyucu ailelik gibi koruyucu sahiplik yapmak hoş bir şey olurdu.
