ilk uçuşumda ön çaprazımda oturan bir kadın haykıra haykıra, hiç durmaksızın ağladı... o ağladıkça ben gözlerimi kapattım ve hani neredeyse bırakacak duruma geldim. bir daha binmem, gerekirse karaambar kamyoncularına (bkz: recep ivedik 1) otostop çekerim gene binmem diye yeminler ettim amaaa...
sonra gel zaman, git zaman, uçak biraz titreyip sallanmazsa, biraz çökmezse sıkılıyorsun, uyku basıyor.
