birbirini iyi tanimadan cabukca evlenmek , belki mensup bulundugumuz dine ters gelebilir ancak ben insanlarin birbirlerini iyice tanimadan evlenmlerine zira karsiyim . Cunku cevremde ki cogu evli ciftte gordugum huzursuzlukardan birisi bu , hatta bosanan bir tanidik is arkadasimin anlatisi ile : " Adam evlenmeden once cicek di bocek di bu tarz seylerle ugrasirdi dedi , daha sonra evlendik televizyon izlerken zart zurt osurmaya basladi dedi . coraplarini gelip salonun ortasina atiyordu dedi. ''
bu ornekten yola cikarak evliligin gercekten zor bir muessese oldugunu ve insanlarin birbirlerini cok iyi anlamalari gerektigini bunun icinse ; beraber en az bir yil yasamalari gerektigi gorusu ve kanati icindeyim. Zira gunumuzdeki artan bosanma sebeblerinden biride mental olarak kafa yapilarinin uyusmamasidir insanlarin. Cevremdeki cogu kadin nedense icten ice kocalarindan sikayetci , ben kocama tapiyorum diyen birisine daha rast gelmedim . Tamam herkesin problemleri veya problemli donemleri olabilir ancak bu su anlama gelmemektedir : omur boyu tatsizliklar ve mutsuzluklar icinde yasamak. Nediyor nikah memuru : iyi gunde kotu gunde , saglikta ve hastalikta birbirinize vs....
Ulkemizdeki temel problemlerden bir taneside : Erken evlilik , hatta erken degil cocuk yasta evlilik. Bakin her insanin kimyasi farklidir , herkes kucuk yasta evlilik gibi ciddi bir sorumlulugu kaldiramayabilir .
Tavsiyem ise cok yas farklari olmadadan (max 3-5) ve erkegin gec olgunlastigini goze alaraktan mumkunse buyuk olan tarafin erkek olmasini ve yazi ile yirmi yas uzeri kimselerin (minumum evlilik yasi) evlenmek icin bir adim atabileceklerini dusunuyorum , bilmem ne kadar hakliyim ne kadar degilim .
