hiç kimse gerçekten hissettiklerini düşünüdüklerini dışarı vurmuyor gibi geliyor bana en basitinden siyasi tartışmaya girdiğim kemalist arkadaşımın tamam abi atatürkün de hataları vardı demesi. aslında içinden yav he he diyor ama muhtemelen sıkıldığı ya da işi olduğu için bana bu cevabı veriyor. sevgililerin birbirine yaptığı şaklabanlıklar da yapmacık geliyor bana. sanki ha ha ha çatlasın düşmanlar artık benim de bir sevgilim var der gibi. hani bi insan yüzüne güler de arkandan konuşur ya sanki bütün insanlar birbirine bunu yapıyormuş gibi geliyor bana ya da şöyle diyeyim böyle elitistikliğin hat safhasında olan insanları anlatan filmler olur. takım elbiseli dik oturan saray terbiyesi alan tip vardır sonra bu eleman fakir kıza aşık asi ruhunu ortaya çıkarır. sanki herkesin olduğu ile göründüğü farklı gibi geliyor bana size de öyle olmuyor mu? sanırım sorun bende kişilik bozukluğum mu var nedir tiksiniyorum insanların çoğundan
