118.
-
korkusuzluğunu akıt kanıma,
umursamazlığını ört üstüme
göm beni
meleklerin öldüğü yere.
etimi yerken düşüncelerim
parçalarken beni rüzgârın
yont beni
her sucsuz ruhun hak ettiği gibi
ben iyi olurum
aldığında beni
gömdüğünde beni
genç adamların ruhlarıyla.
