kendi yanlızlığımda boğuluyorum. Etrafın kalabalık veya tenha olması bir anlam ifade etmiyor. boğazımdan lokmalar zor geçiyor. insanlığı düşünüyorum. düşündükçe daha derine dalıyorum. sorguluyorum kendimden başlayarak her şeyi. sonunda boşluk hissediyorum.
aslında istediğim şeylerin gerçekleşmeye başlamasından sonra böyle bir psikolojiye bürünmem biraz saçma gibi ama durum bu.
