".. yalnızlığın dini, imanı, kitabı yok ki be oğlum. geçiştirmeye çalışıyoruz hiçliğimizi, hiç görmediğimiz ve görmeyeceğimiz insanlara dostum diyoruz, sevgilim diyoruz, kıymetlim diyoruz, mutlu olmaya çalışıyoruz. hem sonra farklıyız zannediyoruz, herkes gibi sokaklarda değiliz, klişe eğlenceler istemiyoruz, plastik gülümsemeler eşliğinde şeffaf bedenlere sarılarak mutluluk oynayasımız gelmiyor, evimize kapatıyoruz benliğimizi, farkındalık sanıyoruz bazen sonra ama değil be oğlum, düşünsene ne de yalnızız aslında."
