bende rutine bağlamış olaydır. geç yattığım için 14.00 veya biraz daha ilerisinde uyanırım. şöyle bi sağa sola bakınıp mal moduna geçtikten sonra bir sigara yakar ve ağır ağır mutfağa yürürüm gözler kısık şekilde. hemen geceden kalan demliği boşaltır ve temizlerim. bunu yaparken her sabah istisnasız o sigaranın külü koluma düşer. yüzde yüz. buraya kadarı bana yalnızlığın verdiği rutindi. benim için biraz melankoli durumu. gerisi bildiğimiz çay demleme işte.
