bir nuri bilge ceylan filmi.
öncelikle kendisi ve eşi ebru ceylan'ın oyunculuklarını eleştirirsek, nbc'nin ortalama altında bir oyunculuk sergilemesinin yanında, ebru ceylan'ın şaşırtıcı biçimde iyi mimik kullanımlarıyla başarılı bir oyunculuk sergilediğini belirtmek gerekir.
nbc'nin en iyi filmi değil, fakat yeni odak teknikleri denemiş ve çok, çok başarılı olmuş. şuradan da bir inceleme: https://www.youtube.com/watch?v=sVDuZ9X0lNI
yine her filminde olduğu gibi planlar çokça naif ve gerçekten iki planda bir 'manzara' olunca, film manzara cümbüşüne dönüşüyor, görsel şölene bürünüyor. görüntüyle anlatma, mottosunu yine çok iyi yediren nbc, karakterlerin içsel sıkıntılarını aktarmakta biraz başarısız kalıyor. isa'nın ve bahar'ın zihinlerinde neler döndüğünü, neden gururlarına yedirip de birbirlerine ihtiyaçları olduğunu söyleyemedikleri, seyirci için tatmin edici düzeyde değil. ani çıkışları kötü, dalgalanmalı olsa da, duygusal geçişler iyi.
yalnızlığı, yalnız olma nedenlerini ve birazcık da insanı anlatan film, yine, çehov öykülerini andırıyor. isa ve bahar'ın ruhsal iklimlerini anlatan film, iklimlerin görsel niteliklerini de -özellikle kış sahneleri- gayet iyi kullanıyor.
neticede, türk sineması için tabi ki çok iyi bir film, nbc sineması için orta bir film; genel olarak bakarsak ortalama bir film.
izlenir.
