1.
-
hayatımdaki en büyük korkularımdan biridir.
bir insan hiçbir kimseyi sevemeden,
hiçbir kızın başını omuzlarında taşımadan,
hiçbir kızın derinliklerinde kaybolmadan,
hiçbir kızın dudaklarında mutluluğu bulamadan,
ve evet belki de en masumane bir saç okşayışında bile bulunamadan bu dünyadan göçüp giderse...
gerçekten çok üzülüyorum bazen. sanki ilelebet sürecekmiş gibi geliyor aşksızlık.
bazen hiç ummadığınız, taş kalpli gibi gözüken, sert mizaçlı, iri yarı, kapı gibi adamların bile minicik bir kalbe ihtiyacı oluyor işte.
