on yedi milyon dolar... dile kolay...
hiç bir milyon dolarınız oldu mu? on yedi de biri on yedi milyon doların.
ya da yüz bin amerikan doları... yeşil yeşil... sıcacık...
"merve yüzük işine giriyorum ne diyorsun?" demişti enayi ya parlayan yüzüğü göstererek...
kız da aldı fırlattı o yüzüğü...
yerden kaptığım o yüzük ilk sermayemdi...
sonra işte küçük bir gümüş takı sergisi açtım kadıköy ptt arkasında, pirince isim yazanlar vardı bilmezsiniz siz, eskiden.
öyle böyle değil iyi gitti işler...
sonra altıyol da bir dükkan...
yaw aşık olan bana geliyor, evlenecek, nişanlanacak...
okudum üfledim yüzükleri, nişanlanan evlenemeden ayrıldı, evlenenlerin çoğu çarşafa dolandı, boşandılar haftasına; yarı fiyatına aldım yüzükleri geriye.
işler büyüdükçe büyüdü. dediler ber-mağmada da altın çıkaracaklarmış...
gittim dedim ya elin gavuruna vermeyin bu işi...
beni de ortak ettiler gavura...
ee tabi ben de onları ortak ettim kendime...
paranın amuğa koydum yani...
ben göbeğimi kaşıdıkça paralar artıyordu... fırına atılmış, mayalanmış bir kek gibi kabarıyordu hesaplarım...
sonra tunçay özcan çıktı karşıma...
dedi ki... "ben gazeteciyim, gel seninle bir televizyon kuralım."
ne desem ki? beğenesiniz...
ne deseydim...
ne dememi isterdiniz...
siktir lan dedim, helalinden kazandığım parayı ben yedirmem size...
başka?
