nilüfer'in bir şarkısı var,erkekler ağlamaz,orda der ki;
çok özlemek ve sevilmediğini bilmek, sonu gelmez acılarınla beraber.
özlediğim kimse yok,beni sevmesini isteyip de sevmeyen de kimse yok. yalnızca, bu sevilmemek o kadar acı ki. dünya sevgi üzerine kuruluyken, kimsenin seni sevmemesi, özlememesi, yüzünü ellerinin arasına alıp sevmemesi. sevgi açlığı diye bir şey var bence. deli gibi sevmek isteği diye bir şey var. yoksa hayat çok yavan ve anlamsız. metalarla yaşamak bana yaşadığımı hissettirmiyor.
