sevgisiz şehirlere, kötü kalpli kralın öğretileri dikta edildiği mevsimlerde kana boğulan toprak. şehrimize doğru koşan atın, masum kaderidir üzerinde ki bomba. ölümün acziyetinden kurulan düşlerin patavatsızlığına yağmurla gelen koyu renkli otomobiller. bir ağıt ki tüm mevsimlere yabancı, yaşanmışlığa karşı. hiçliği armağan ediyorum gözlerine, haziranın orta yerinde. değersiz yaşama, kısır yaşanmışlıklara yorgan marifetinde sarılıyorum. at şehre değil de özgürlüğüne koşarken anlıyorum, ihtimaller üzerine bahis tutmamayı. bir şarkı besteliyorum senin için, dünya dursun ve sen geri dön.
