simyacı'nın girişinde anlatılır kibirli narkissosun öyküsü.ama farklı bir açıdan. şöyle ki ;
tatlı su gölünün kıyısına gelen orman tanrıçaları oreas'ların onu acı bir gözyaşı kavanozuna dönüşmüş olarak bulduklarını yazıyordu oscar wilde.
-neden ağlıyorsun? diye sormuş oreas'lar.
-narkissos için ağlıyorum, diye yanıtlamış göl.
-ne var bunda şaşılacak, demiş bunun üzerine orman tanrıçaları. bizler ormanda boşu boşuna onun peşinde dolaşıp dururduk, ama onun güzelliğini yalnızca sen görebilirdin yakından.
-narkissos yakışıklı bir genç miydi? diye sormuş göl.
-bunu senden daha iyi kim bilebilir ki? diye karşılık vermiş iyice şaşıran oreas'lar. her gün senin kıyılarına gelip sularına bakıyordu!
göl bir süre sessiz kalmış. sonra şöyle konuşmuş:
-narkissos için ağlıyorum, ama onun yakışıklı olduğunu hiç fark etmemiştim ben. narkissos için ağlıyorum,çünkü sularıma eğildiği zaman, gözlerinin derinliklerinde kendi güzelliğimin yansımasını görebiliyordum.
