yaptığım terbiyesizliği ifşaatımdır. Bir utanç abidesi olması açısından, şahsına karşı puştluk gailesiyle yırtınmamdır bu mevzuubahis entryler. Bilerek silmiyorum alnımda bir kara leke olması maksadıyla. Ne demişiz? Allah dualarını kabul etmesin, "lan", makatı yiyor mu tadında bir meydan okuma vs..
Şimdi olaydan kısaca bahsetmek isterim. efendim hepinizin malumudur eksi yazar alımlarını açıkladığı zaman sekizinci nesil olarak bende başvurmuştum, 2004'ten beri hasbelkader takip ediyoruz, orada yazan çoğu kişinin de yazarlıkta üzerindeyim vakt-i zamanı geldi diye düşünerek entryleri girmiş idim. Lakin tabiatımda mıymıntılık ve çokbilirlik olduğu için aman şu buton ne işe yarıyormuş, yok sözlükte yazarken nelere dikkat ediyormuşuz gibi bellii başlı paradigmalara itibar etmedim. Fakat sözlük yazarlığı sadece iyi yazmak değil, aynı zamanda yazarken hangi kurallara dikkat edileceğini de bilmekmiş. Ve ben çaylak statüsünde iken başlıkta entrylerimi göremeyince bol bol tekrarladım aynı başlık altında entrylerimi, netice olarak 2 ay önce uçtum sözlükten. Bunun müsebbibi olarak öncesinde çok saygı duyduğum, en fazla beğendiğim eksi sözlük moderatörünü yani guruyu günah keçisi ilan ettim. ilk paragrafta görüldüğü üzere, o siniir harbi neticesinde bugün yanlış gördüğüm tanımlamalar yaptım, betimlemeler kullandım.
Umarım bu sözlükteki başlıklarını hala takip ediyordur ya da birileri bu entrye bir göz atması gerektiğini kendisine ileteceklerdir. Yoksa gerçekten vicdan azabı çekeceğim. Buradan özürlerimi iletiyorum, affedip affetmemek ona kalmış. suçumu hafifletmek için sıralayacağım hiç bir bahanenin hükmü yok. Esaretin bedeli'ndeki red misali nasıl pişman olduğumu anlatmayacağım.
Lakin çok sevdiğim edith piaf'ın hayatını anlatan kitapta okuduğum bir mısra vardı, onu dile getirmek istiyorum.
"onun günahları affedildi, çünkü çok sevdi"
işte mhz.isa'nın maria magdelena'ya söylediği bu cümleyi benden senden beklerim bir büyüğüm olarak. Eksi sözlük'ü çok sevdik be abi..
