ağır bir ergenlik geçirdiğim doğrudur ki, yaşadığım şehir ve gittiğim okul neticesinde etrafim bu ve bu tarz müzik dinleyen insanlarla çevriliydi. bunun neticesinde yeterince uzun bir zaman severek dinledim*.artık bunyem nasıl isyana geldiyse aklım öyle bir zank etti ki ilk fırsatta koşup kendime bir gitar aldım, öğrendim iyi kötü. ara sıra aklıma geliyor da diyorum kendime ulan ne badireler atlatmışız diye. ara sıra çarşıda pazarda veya trollügüne kulagıma düştüğü zaman birkaç saniyeliğine kalbim hızlanır, öyle hafif bir dalar, sonra şükredip kendime gelirim.
