kendini zincirleyip, slogan atıp, dayak yemek cesaret ise sıkıntı yok. yalnız bu durumda ''mahkeme kurulunca veya ideolojisi yüzünden baskı görünce yurtdışına kaçmak'' fiilini bir tanımlamamız icab eder.
bak bir de tanımımıza göre ''korkak'' insan örneği vereyim:
(bkz: hüseyin nihal atsız) (1944 ırkçılık-turancılık davası sırasında ''milli şef''in büyük gayretleri(!) ile yargılanınan, tutukluluğu sırasında günlerce tabutlukta yatan, işkence gören ama yurtdışına kaçamayacak kadar ''korkak'' olan bir aydın.)