Sürekli yaptığım davranıştır. insan gerçekten üzülüyor. Siz klimanızı açmış serin serin, istediğiniz yere, tam zamanında ve tam yerinde ulaşırken o insanlar zaman zaman ayakta gitmek zorunda kalıyor. Arada onlar da başlarını eğip, bakış attıklarında ister istemez bi hüzün sarıyor bedenimi. Şanslı pij der gibi bakıyorlar falan.
