ortalama yaşın 20 olduğu bir sözlükte evlilik, ebeveyn çocuk ilişkileri minvalinde konu açanlara götümle gülüyorum.
La olm hayatında hiç koalisyon görmemiş ergenin, koalisyon çok güzel bir şey oww yeah demesi gibi tek gün bile evli olmadan, o çocuğu kucağınıza almadan bunun nasıl bir his olduğunu nereden bileceksiniz.
Esasında bu bizim milletin hastalığı, az okuyup; fikir sahibi olmadan zikir sahibi oluyoruz.
Bahsi geçenlerin çocuklarını neden zeki gördüklerini söyleyeyim:
Ben 4.5 yaşındayken, pipimin yerini bulamazken benim aynı yaştaki kızım okuyor, yazıyor, basit toplama çıkartma yapıyor. Benimle ingilizce konuşup anasıyla türkçe konuşabiliyor zorladığımızda. Buna rağmen ben zeki demiyorum ufaklığa, 5,5-6 yaşında calculus çalışan dehalar var dünyada amk.
buradaki herkesin Anası avukat, babası astronot olduğundan hatta 1.90 mavi gözlü olduğunuzdan farketmemişsinizdir, herkes sizin kadar şanslı değildi.
Babam ilkokul mezunu, Rahmetli de 3 e kadar gitmiş sonra kız çocuğunun okulda ne işi var deyip okuldan almış "rahmetli" dedem. Bunları niye anlatıyorum? Biz eğitimli üniversite mezunu bireyler olarak çocuklarımıza eğitimi erken yaşta verip, onların teknolojinin nimetleri sayesinde erişebildikleri noktayı görünce, kendi çocukluğumuzu referans alıp bu çocukları zeki belliyoruz. Biz böyle bir eğitim göremedik. çünkü bizim zamanımızda anaokulu yoktu, anne babalarımız - Allah hepsinden razı olsun- bizi vatana millete hayırlı bir evlat olarak yetişmemiz için ellerinden geleni yaptı. Öğretim kısmını layıkıyla yaptılar da eğitim kısmı onlarda da yoktu ki ne versinler??
Bu arada körelmelerinin nedeni de kitap yerine çok soru sormasınlar diye ellerine tutuşturduğumuz tabletler ve açıp başımızdan savdığımız televizyonlardır.
