the unforgiven aslında gelmiş geçmiş en iyi sözlere sahip metallica şarkısıdır benim için. günümüz dünya düzeni üzerine bu kadar yerinde tespitler varmı başka şarkılarda bilemiyorum. şarkının ilk kıtası neredeyse baştan sona günümüz kapitalist dünya sisteminin işleyişini açığa vurmaktadır. "bir insan doğar ve hemen boyunduruk altına alınır, yoğun ve sürekli acılarla birlikte bu küçük çocuk onların kurallarını öğrenir, içine kapanır ve duygularından arındırılır vs vs." sırf bu bölüm bile James'in çevresini ne kadar iyi gözlemlediğini ve James'in gelmiş geçmiş en iyi erkek vokali olmanın yanında en iyi söz yazarlarından biri olduğunun da göstergesidir. şarkının klibi de sözleri tam destekler yöndedir zaten bir çocuk alınır köhne bir odaya hapsedilir, olgunlaşır, yaşlanır ve işe yaramaz hale geldiğinde kendisine yıllardır arkasında kilitli tutulduğu kapının anahtarı verilir fakat bu yaşlı ve yorgun adamın kendisi özgürlüğe götürecek bu anahtara pek de önem verdiği yoktur bu saatten sonra çünkü artık özgürlüğe ihtiyacı yoktur, çünkü artık özgürlüğün bir yararı yoktur.
the unforgiven ii ise güzel bir aşk şarkısıdır üzerinde durulup düşünelecek ve james e methiyeler dizmeyi gerektirecek bir yanı da yoktur kanımca. ama yine de hoştur güzeldir, "amann banane yahu banamı kalmış dünyayı kurtarmak" dediğiniz anlarda dinlenmesi de farzdır ayrıca.
