başta sultan ıı. abdülhamid olmak üzere devrin ileri gelen devlet adamlarıyla tanışmış "hırsız" koleksiyoner dişçi albert dorigny, bu ilişkilerini kullanarak evkaf nezareti'ne dilekçe verir ve ayasofya camii haziresindeki 2. selim türbesi'nin girişinde, solda altmış çiniden panonun onarılması için izin ister.
osmanlı adamın "hırsız" bir koleksiyoner olduğunu bilmediği için(insan hiç araştırmaz mı?!) izni verir.
çinilerinin benzerlerini, fransa’da bir fayans fabrikasında yaptırır ve bu fayanslar geldikten sonra, orijinal çinileri yerinden söktürür ve yurt dışına kaçırarak satar ve yerlerine fabrika yapısı çinileri yerleştir.
bir gecede, 60 parçadan oluşan çini panoyu yerinden söküp, önceden hazırlattığı sahte panoyu buraya yerleştirir.
4 yıllık restorasyon çalışmalarında, bu hırsız fransız, birçok çiniyi fransa’ya kaçırır. tabii bunun için osmanlıdan eşek yüküyle para almayı da ihmal etmemiş.
neyse aradan yıllar geçer. türbenin girişinin sol yanında bulunan çini pano, diğer yanda (aradaki mesafe 5 cm.) bulunan benzerine göre daha solgun görülmektedir. halbuki, tamamen naturel boyalarla boyanmış ve hemen hemen hiç solmayan çiniler bu panoda solmuştur. bizimkiler bakar "bu çinilerde bir hata var acep nedendir" derler ancak uzun yıllar anlaşılamaz.
2003 yılına gelindiğinde, çinilerin bulunduğu bölümde, 2 çini yerinden koparak düşer ve kırılır. arkalarında paris şehrindeki choisleroi seine isimli fayans fabrikasında üretildiklerine dair mühür çıkar. tabii bizimkilerde bir şok.
çiniler araştırıldığında louvre müzesinde sergilendikleri anlaşılır. hatta müze yetkilileri çekinmeden, bu panonun altında “ayasofya müzesinin haziresinde bulunan sultan ıı. selim türbesinin çinileri” ibaresini bile kullanmaktadırlar. bu çini pano 1905 yılında, dorigny denilen hırsız tarafından müzeye satılmış.
3. murat türbesinden çalınan çiniler ise, yine fransa sevr müzesinde sergilenmektedir. tüm iade girişimlerine rağmen çiniler geri verilmemektedirler.
