iyi şeyler yapınca ödüllendirilip, kötü şeyler yapınca cezalandırılacağının, ve en önemlisi bütün bunların, öldükten sonra, kimsenin sana 1. elden kanıt sunamayacağı bir olguda olacağının, kulağa aynen çocukları konrtol altında tutmak için söylenen yalanlar gibi gelmesi. ''iyi bir çocuk olursanız şirinleri görebilirsiniz'' der gibi ''iyi bir insan olursanız cenneti görebilirsiniz'' denmesi.
din denilen olgu, milyonlarca insanı tarikatvari bir biçimde kendine bağlayabilen bir olgudur. insanların ölümden korkusunu kullanarak kendi felsefesine bağlayabilmek, hele 2000 yıl öncesi düşünüldüğünde, kolaylıkla yapılabilecek bir şeydir. insanın doğasında korku, ölüm korkusu ve zor durumlarda yardımsız kalma korkusu vardır. bu yüzden tanrı olgusu vardır. hiç kimse, tamamen çaresiz kalma düşüncesinden, ya da tamamen yok olma düşüncesinden hoşlanmaz. bir ateist bile, nihayetinde insandır ve onda da kendinden daha kudretli bir şeye inanma ihityacı vardır. bu yüzden zor durumda kalındığında, (uçak düşmesi, bir deprem yaşamak vb) bir ateist bile içgüdüsel olarak çaresizce tanrıya yalvarabilir. bu gayet doğaldır. bir ateist bile, öldükten sonra tamamen yok olma düşüncesinden hoşlanmaz. ama bir ateist, teist birine kıyasla, kendini avutmayıp katı gerçeği kabul eder.
inanmama nedenine gelince, eski yunan medeniyetlerini düşünün. olyimpos'u, poseidon'u. ya da iskandinav medeniyetlerini düşünün. odin'i, hlödin'i, thor'u, loki'yi, fenrir'i jormingandr'ı düşünün. herhangi birine sorsanız, thor gerçek mi diye, alacağınız cevap bellidir. hepimiz thor'un ya da odin'in gerçek olamayacağını biliriz. ama iskandinavlar için, odin ve thor, senin tanrı'n, allah'ın, yehova'n kadar gerçekti. olympos ve poseidon'da bir o kadar gerçekti yunanlar için. peki seninkini bu kadar gerçek kılan ne? nasıl bu kadar emin olabiliyorsun senin dininin gerçek olduğundan? benim savunduğum şeyler, elle tutulur şeyler. mantık çerçevesinde açıklanabilir şeyler. ama seninkini eleştirmiyorum, bu bi inanç meselesi, kanıt olmaksızın inanç, mantık değil. ama ben o kanıtsızca inanma arzusunu kendimde bulmuyorum. kabul etmiyorum mantık olmaksızın hayatımı idare etmeyi. ne mutlu sana ki sen bunu başarabiliyorsun, ve bu dünyadaki haksızlığın cezasız kalmayacağına inanıyorsun. imreniyorum sana dindar kardeşim. lakin şunu bil ki, dinler tarihi boyunca bilinen yaklaşık 3000 tanrı var. ben bu tanrıların hiçbirine inanmıyorum. sen ise 2999 tanesine inanmıyorsun. bana göre sen, en az ben kadar ateistsin.
