bakabilene lafım yok ama daha kendine bakamazken senin neyine evcil hayvan? mesela yıllar önce japon balığına heves etmiştim. ilk günlerde suyuna, yemine dikkat ederdim ama bir yerden sonra sıktı. evde herkes çalışıyor ben de akşamın yedisinde falan geliyorum eve kimsenin umrunda değil hayvan. ilki 3 aya, ikincisi 6 aya, sonuncusu da bir yıla öldü gitti. daha da bakamayacağıma karar verip evcil hayvan fikrini kafadan attım.
ama bu evcil hayvan-lara sahip insanların çoğu ya pes harbiden etmeyi bilmiyor ya da sadistlik var içten içe. ulan adam kafayı yıkamayıp, haftada bir tişört değiştirirken nasıl eline hayvan alıp bakabilir? aklım ermiyor, ilgiye ihtiyacları var sonuçta. hayvanlara da yazık.
