pesimist ve öğrenilmiş çaresizliğe yenik düşmüş bir insanın yapacağı iştir. halbuki an neyi gerektiriyor ise onu yaşamak bir gereklilikten de öte istenilen mutluluğa ulaşmada tek çözümdür. yani mutlu iken mutlu olup mutsuz iken de mutsuzluğu yaşamak gerekir ki hiçbir duygu ertelenmeden yaşansın. kim bilir belki o biriktirilen yaşanmamış mutluluklara bir daha hiç ulaşılamayabilir.
