aspirin gibi söz. her derde deva. her tartışmayı bitiriyor. hep "bugünlerde hatırlamamız" gerekiyor, bu "bugünler" ise bir türlü bitmiyor. o kadar kolay ki mesela devlet içinde çeteleştiniz ve bu da malumdur ki kanuni değil, o zaman salla gitsin iyisinden bir "mevzu bahis vatansa gerisi teferruattır" ı kurtul gitsin.
genel kullanıcılarının vatan kavrayışı da genelde koyu bir milliyetçilik ve ezme üzerine ve tek. vatan ancak kendi düşündükleri gibi düşünülürse iyiye gider kullananların mantığına göre. mesela kendileri sadece şiddeti düşündüğü için, kürt sorunu için "bu sorun demokratik bir şekilde çözülebilir" deyip; vatanın bu şekilde daha güzel olacağını, iyiliğinin bundan geçtiğini düşünebilen birisine hemen yapıştırırlar "mevzu bahis vatansa gerisi teferruattir "ı.
mustafa kemal'in her sözü gibi sömürülmeye çok açık. bana bu lafı sık sık kullananlar tanıl bora'nın "medeniyet kaybı" kitabı sayesinde öğrenebildiğim bir haberi anımsatıyor: "Bilecik'in Bozüyük ilçesinde bir işyerini soyan hırsızlar, kendi ifadeleriyle, 'kaportaya astıkları Türk bayrağı sayesinde Eskişehir'e kadar rahat gelmişer', ancak sonra ihbar üzerine yakalanmışlar"
