allah'ın varlığına inananlar olsa bile; herkes bilir ki, insanlar hiçbir zaman, bir acıyla sarsıldıkları ya da çaresizlikten bunaldıkları zamanki kadar inançla tanrı'ya sarılmazlar. bu, tanrı ruhunun, mutluluktan çok acı verince insanlara daha yakın olduğunun bir kanıtı değil midir?
