içerisinde müthiş tezatlar barındıran olgu.
öncelikle kabul ediyorum, tabi ki anne olmak dünyadaki en kutsal ve en uç nokta durum. öyle ki, anne olmadan anlayamasam da rüyalarımda gördüğüm ve etkisini günlerce atlatamadığım üzere, o savunmasız varlığı koruma içgüdüsü ve size sarıldığında kalbinizi kaplayan o sıcacık his, sözle tarif edilemeyecek düzeyde. bu tamamen kadının doğası kaynaklı bir durum.
öte yandan, böylesine kutsal bir sevgi, nasıl oluyor da yaşarken ve ölürken canı yanacak bir bireyi dünyaya getirmeye engel olmuyor. onu en çok anne korumak isterken, en büyük kötülüğü de anne yapıyor.
sanırım bu noktada insanın bencilliği ve içerisinde kendisine baskı yapan karşı konulamaz isteklere daha fazla direnememesi devreye giriyor.
