Çağan Irmak'ın önceki işlerine benzemeyen, farklı bir tadı olan güzel film. fakat herkes bu tadı alacak mı bilinmez. bu yüzden de birçok kişi bu filmi sevmeyecek gibi geldi bana.
filmde masal ve gerçeklik birarada. tıpkı hayatta da olduğu gibi.ferhat rolündeki çocuğa diyecek laf bulamıyorum. doğal yetenek böyle bir şey olmalı sanırım. abla-kardeş olan çocuklar da harikuladeydi. bana kalırsa, çağan ırmak bu çocukları çok iyi yönlendirmiş. çağan'la çalışan oyuncuların söylediği ortak bir şey var ki; onun bir yönetmen olarak, oyuncularını çok iyi oynattığı ve motive ettiği gerçeğidir.
--spoiler--
filmde anlayamadığım kısımlar oldu. dinle ilgili bir şeyler söylenmeye çalışılmış ama ben -net olarak- "heh şunu söylemiş!" diyemedim. *
filmin sonunda ferhat -bence- ölüyordu. o çocuğa ne olduğunu göstermemesi, bunun açıklamasını izleyiciye bıraktığını gösteriyor zaten.
her çocuk masalların sonunda kötülerin kaybetmesini ister. bu masalda da öyle oluyor. güzeldi velhasıl. iyi ki varsın çağan!
