içinde bulunduğum popülasyonla alakalı olarak sıkıntılarım mevcut. Hiç azalmadan, artan bir ivmeyle devamlılığını sürdüren buhranlar ciddi bir vaziyet almakta sanıyorum ki boğulmaya başladığımı söyleyebilirim. Yaşamımın merkezi yok. Daha doğrusu hayatımın merkezine koyabileceğim bi varlık ya var olmadı ya da o varlığın varlığından haberdar değilim. Bir yanım iyi ki de öyle bi varlık yok çünkü neden bir varlığa bağlı kalayım derken diğer bir yanım ise böylesi bir varlığın özlemini çekiyor ve ihtiyaç olduğu tezini destekliyor. Her anımda araftayım. bu muallakta kalma işi beni daima müşküle soktu. iMDAT!
