Tam helikopterle Ankara' ya getirme planı yapıyorduk.
Sabah uyandığımda bana şunu dediler:
Eve gitmek istemiyor muydun? Hadi eşyalarını topla, gidiyoruz kıvanç.
Hemen babaanneme döndüm ve dedim ki;
Babaanne üzülme, helikopterle hızlı gideriz dedim.
Eşyalarımı topladım, hava karanlıktı yani sabahtı ama bir hüsran vardı.
Yazlıktaki komşular gelmişler bizi uğurlamaya. Günaydın dedim her zamanki gibi. Kimse bir şey demedi. Hastaneye gittik. Morgta ona işaret parmağımla bir darbe attım. Ölmüştü dedem. Ölmüştü artık. Babamı ağlarken gördüm.
Amcam eliyle süngeri aldı, yüzünü yıkadı, sevdi ve öptü. Dede geçtim ben 9. sınıfı, üniversiteyi de bitirdim. Seni unutmayacağım. Gözlerini açtığın halde gece 2 de ben uyurken ailemi arayıp böbreklerinin iflas ettiğini haber ettiklerini unutmayacağım. Sen 78 yaşında 20lik genç gibi yürüyordun. Allah rahmet eylesin.
