Orta son sınıftayım. Sevmediğim bir kimya hocası var o ara. 3. Katta olan sınıfımızın penceresinden onu görmemle başladı herşey. Kaptım bir tane küçük tebeşiri, tabi o dönem yanlış anlamışız atasözünü* cama gittim. Nişanımı alıp yolladım, çekildim içeri. Bizimkiler mal gibi camdan bakmaya devam ediyor o ara. Çekilin lan desem de nafile. Hocaya denk gelmiş şansıma, bizim çocuklarıda camda görünce ki o cocuklardan biri sınıfın yaramazı, bağırıp duruyor. Çocukla konuştuktan sonra beni ögreniyor tabi. Sınıfta özür dilettiriyor. işın kotusu bu hoca liselere de ders veriyordu ve ben onun liseye gitmemek icin baska okula gitmiştim. Sonuç gittiğim okul yeni olduğundan bu hocayı kimyacı yapmışlar.
