bir iskelet var ve onunla başlıyorsun ama sadece başlangıç, sonrası senin hünerine kalmış doğaçla babam doğaçla. özünde küfürlü şeyler olmaz ve sahne sonlanmak üzereyken tekrar o iskelete dönülür ve bitirilir. ismail dümbüllünün hayatıyla ilgili şeyler okursanız nette de mevcuttur bundan bahsediliyor.
