su son zamanlarda yasanan butun uzucu olaylara ragmen umudumu yitirmememi saglayan en güzel yazi.
facebookta gordum bu yaziyi. her iki tarafin birbirini sucladigi haberleri gormekten igrendigim zamanda icime su serpti.
alintidir.
Geleceğim bir gün sana DiYARBAKIR.
Bomba, kurşun, tomalarla değil.
Fındık ezmesi, çay, çemen olacak çantamda.
Peştemal getireceğim sana bir de Mora,
Sana dedemin öyküleri, onların anılarını getireceğim.
Sana özgürlük getirmeyeceğim.
Kardeşlik, dostluk, barış da.
Çünkü bunlar;
Ne getirilir, ne de hediye edilir.
Ben geleceğim o kadar.
işte o zaman barış da olacak.
Kardeşlik de.
Dostluk da.
Sen benim şehrimin, bölgemin insanına kırgınsındır.
Bilirim Diyarbakır.
Dağına
Taşına
Diline
insanına düşmanlık etti diye bazısı.
Senin şehrinde de vardır soysuzu, haini, hırsızı.
Bilirsin.
işte onlarda benim şehrimin soysuzlarından, hainlerinden.
Alet olmuşlar zalimlerin oyunlarına.
Tıpkı benim şehrim gibi.
Senin de pastanelerin, çay bahçelerin, arka sokakların vardır.
Gölgesinde oturacak yaşlı ağaçların
Dedelerin, ninelerin..
Varıp gölgesinde onların, dertleşeyim isterim.
Seni hiç görmedim ama
Genç kızlarını delikanlılarını tanırım.
Bana küsme yeter ki DiYARBAKIR..!""
