Birinde paranın, diğerinde bir totaliter rejimin ve bunu sürdüren diktatörün kölesi olursun. Bolşevik devrimi ile denenen komünizm, işçi devrimini nitelerken, Lenin'in köylülerle bu devrimi yapması aslında başlamadan teklemeleri beraberinde getirmiştir. Lenin çarlığı devirmemiş; çarlığı deviren ve aralarında anlaşmazlığa düşen bir grubu devirip yerine geçmiş ve bunu komünizmin öngördüğü gibi işçi ile değil, köylüler ile yapmıştır. Zira O dönem işçi sayısı yok edecek azdır. Gelgelelim Lenin'de kendisinden sonra gelen stalin'de komün yaşamı halka benimsetmek adına kitleleri ölüme sürüklemiş, sayısı 5 milyonu bulan kendi insanlarını, bilakis devrime emektar köylüleri açlıktan öldürmüştür. Komünizm içinde totaliter, aileye ve bireye kadar varan ideolojik kabullendirme ile diktatöryel yönetimlere ev sahipliği yapmış ve bu sayede kan ve gözyaşının temsilcisi olmuşken, kapitalizm bunu liberal ekonomi teorisinde de bazen bahsi geçen görünmez el ile yapmıştır. En az komünizm kadar kan ve gözyaşı barındıran kapitalizm bunu hınç uyandırmadan yapmış, topluma yavaş yavaş empoze etmiş, kanına karışmasını beklemiştir. Bu yüzden ilk önce komünizmin galip geldiğinin sanılması bundandır. Kapitalizm, komünizm gibi kafana vurarak kendisini kabul ettirmez, seni kendisine mecbur bırakır ve sen bu mecburiyetten pişmanlık duymaz, aksine yanlış bir şey yaptığını düşünemezsin. Gelgelelim ikisi de bir şeytandır ve medyanın gelişmesi kapitalizmin ekmeğine yağ sürmüş, bunun yanı sıra komünizmin akıttığı kan onu beslemiş ve bu beslenen kapitalizm zamanla komünizmi, ardından tüm dünyayı yemiştir.
