bir zamanlar binalarin yüksekliğini izmir Hilton'la kiyaslardik. Hilton'dan uzun mu kısa mi diye. Altinyol dan geçince Arabanın camlarını kapar burnumuzu kapatirdik koku gelmesin diye.
Simdi ise burnumuz o kokuyu, gozlerimiz Hilton'u arar oldu.
Degisse ayrı bir sıkıntı değişmese ayrı bir sıkıntı olan şehir.
insani ise ben kendimi bildim bileli ayni eskiden de rahattik simdi de ayni. Rahatiz abi iste nedendir bilmem. Havasından mi suyundan mi?
Ayrıldığın da ise değeri daha cok anlaşılır. Sıkıntılarını bile arar olur insan. Başka sehirleri izmir'e benzetmeye çalışırsın ama olmaz. Hic bir zaman onun yerini tutmaz. Ayni severken ayrıldığın sevgilin gibi.
Bayram da tekrar görmek umuduyla.
