bütün batılı ustalarını okuduğumda bizde çok yanlış değerlendirildiği sonucuna vardığım bir edebi tür. bizde hemen özdeyişlerle vecizelerle bir kefeye konuyor.
bence tamamen farklı -belki onlara da karşı (özdeyişler) bir tür aforizma. eğitici, öğretici (didaktik), ders veren değil, aksine bu anlayışla dalga geçen, ters köşeye yatıran, eleştirel, sorgulayıcı, yeni bakış açıları araştıran bir tür bence.
en büyük ustaları da: lichtenberg, kraus, lec'tir...
hepsinden birer örnek:
Hedefe giden en kestirme yol, en tehlikeli yoldur. Çünkü bu mermilerin gittiği yoldur. Stanislav LEC
Kadın hayattaki her işe cinsiyetiyle katılır. Hatta ara sıra aşka bile! Karl KRAUS
Habire kitaplardan not alıyordu ve okuduğu her şey kafasından teğet geçip başka bir kitaba giriyordu. Georg Christoph LICHTENBERG
