güzel bir yaz tatili bitmiş, okul açılmıştı. ilkokul üçüncü sınıfın ilk günleriydi. ilkokul kariyerime mükemmel bir başlangıç yapmıştım, tanınıyordum, zekiydim ve çalışıyordum. sınıf başkanıydım ayrıca. birazdan gerek olacak bir bilgi de, kırmız-siyah kuşak taekwondocuydum.
yaverim sınıfa yeni bir kızın geldiğini söyledi. '' biraz değişik bir kız, saçı kısa, uzun boylu çok da güçlü. ''
- kız ? güçlü mü ?
+ vallahi bak. bir sürü çocuğu dövdü dün.
- beni de mi brütüs ?!?
+ çok güçlü lan.
neyse, kızı gördüm. yüzüne nalet gelsin, şaka şaka. ama canısı, kız dediğin en önde oturmaz mıydı ? bu faşo ağa gibi geçmiş en arkaya... kız dediğin saçları iki yana örgülü olur, bunun saçı alabulus... kız dediğin önlüğü pırıl pırıl olur, bu farklı renkte önlük giymiş, hem de yakası yok... kız dediğin bıcır bıcık pembe kalemliğine siyah kelebek tokalarını iliştirir, bu kurşun kalemin arkasını kemiren sincap-öğrenci gibi...
( la havle... )
+ kız değil ki bu ( gerginlik )
- adı nagihan...
+ hmmm, ( şaşırma + gerginlik )
- seni dövecekmiş...
neyse, ayağına kadar gittim. düello tarzında karşılıklı dikildik. dövebilir misin, dövemez misin lafları atıldı. hanım kişisine el kalkmaz muhabbetini yaparken,
hiçbir filmde görmediğim bir hamleyle, ayaklarımdan tutup baş aşağı salladı beni. düşünebiliyor musun o anı ? ben, 2 yıldır c sınıfının başkanı olan, kırmız-siyah kuşak sahibi, aranan-sevilen-tanınan, başarılı ve güçlü olan ben, kız öğrenci tarafından baş aşağı ediliyorum; aman ya rabbi!
cebimden beyaz mendilim sarktı, biraz da burnum tabi akmaya başladı. ayıptır söylemesi saçıma jöle sürerdim o zamanlar. sağ olsun başım yere sürttüğü için bom bok oldu. o zamanlar saçımın bozulmasına ağlayabilirdim. neyse işte, kız deli gibi sallıyor beni, bırakmıyor gavur. allahtan, hoşlandığım kız yoktu sınıfta. tamam dedim, pes. yüzüne nalet gelsin!
hayatımda o derece rezil olduğum, birkaç yüz tane daha anı var. ama, hani çocukluktan kalan bir problem dersen ; işte o bu canısı.
