Benim de varmış 4-5 yaşlarındayken. Tek çocuk olmamla da ilgili olduğunu düşünüyorum. Annemin anlattığına göre adı hasan imiş, annesi çalıştığı için de ona anneannesi bakıyormuş. annem ilk başta ben hasan'dan bahsetmeye başlayınca korkmuş. ama sonrasında çocuklarda sık görülen bir durum olduğunu öğrenince rahatlamış.
Bazen hasan ile birbirimize küsermişiz. Ben ona gofretimden vermeyince, ya da o bana sakız vermeyince günlerce konuşmazmışız. Fakat çok mantıklı bir hikaye uydurmuşum hasan için. Bilmeyen biri öyle bir arkadaşım olduğunu sanabilirmiş.
Ben 6 yaşına gelip de anaokuluna gidince, hasan da konya'da kombassan holding'de iş bulan annesiyle birlikte konya'ya gitmiş. Babası da memur olduğu için tayini konya'ya çıkmış. işte böyle ayrılmışız afacan dostumla. Çok gerçekçi hakikaten. Kombassan holding de o ara çok popülerdi. Sonra battı, gitti.
