Şimdi evladı doğuda askerlik yapan annelerin hepsi kapıları çalmasın diye dua ediyor. Ben de düşünüyorum eğer arkadaşlarım, abim ya da sevdiğim adam orda olsaydı ne hissederdim diye. Elimden sadece korku içinde ağlamak geliyor. Bu bi savaş ama tek taraflı bi savaş. Bu kadar giden canın, arkada kalan gözü yaşlı ananın hesabını kim vercek. Bu duruma ufacık bile katkısı olan herkesin sonu daha beter olsun.
Oğlunu toprağa vermiş canından parça kopmuş ne yapacağını şaşırmış aileye laf söyleyenlere de allahım inşallah biraz olsun merhametinden ve vicdanından bağışlar.
Bu aralar en çok başımız sağ olsun dedik umarım ki bir daha bu sözü ağzımıza almayız.
